بيماري آسم:
علائم: اين بيماري تمامي علايم بيماري سرماخوردگي را دارد به اضافه تنفس سخت با دهان باز .گاهي نيز تنفس پرنده همراه با صدا مي باشد.
درمان: دو قطره يد خوراكي را در ۲۸ گرم آب نوشيدني حل كرده و روزي سه مرتبه از آن به پرنده داده شود. جاي پرنده بايد گرم باشد. ميتوان كمي بخار اكاليپتوس نيز در محل اتاق پرنده استفاده نمود اما اين بخار نبايد زياد باشد زيرا موجب خفگي پرنده خواهد شد. اين درمان بايد تا بهبودي كامل پرنده ادامه يابد . با افزايش آثار بهبودي بايد درمان نيز با فاصله انجام شود. تغذيه پرنده نيز بايد مقوي باشد.
مخلوط شير با نان همراه با دو يا سه قطره روغن ماهي بسيار مفيد است. استفاده از سبزي تازه هم خوب است.

عفونت استرپتوکوکی ( streptococcus infections )

عامل آن باکتری استرپتوکوکوس می باشد و در همه جا حتی گرد و غبار موجود در هوا نيز وجود دارد و معمولا در مواقعی که عفونتهای ويروسی و يا ساير بيماری ها پرنده را ضعيف کند بعنوان يک ميکروب فرصت طلب موجب بيماری ميگردد . اکثرا در طول دوران جنينی و یا ده روز اول پس از خروج جوجه از تخم موجب تلفات می گردد. به ندرت نيز در پرندگان مسن تر ايجاد بيماری می کند  در بين پرندگان و پستانداران مشترک می باشد ولی به طور کلی در پرندگان اهميت کمتری دارد .
علائم بيماری متفاوت بوده و عوارض مختلفی ايجاد می کند . مثل آبسه های پوستی - زخمهای چرکی - آندوکارديت وجتاتيو بر روی دريچه های قلب - تورم مفاصل - لنگش و بالاخره آبسه کف پايی . گاهی ميکروب وارد خون شده و در طی يک يا دو روز موجب مرگ سريع همراه با عوارضی همچون افزايش تعداد تنفس در ساعات پايانی عمر پرنده - پف کردن - اسهال و بستن چشم ها می شود . در قناری ممکن است تلفات خيلی زياد باشد . بعضی وقت ها پرنده دچار عوارض عصبی و افزايش تحرک می شود و به نظر هيجان زده می آید , به طوری که خودش را به اطراف زده و در اثر جراحات بوجود آمده و يا ضربه و خونريزی داخلی تلف می گردد .

كنه قناري:
براي پي بردن به وجود كنه در قناري بايد هر چند وقت يكبار تمام بدن قناري را از نزديك بررسي كرد. كنه پرنده هاي ضعيف را مورد حمله قرار ميدهد. اين جانور بسيار ريز است و با آزمايشهاي سطحي نميتوان به وجود آن پي برد. در صورتي كه كنه خود را در زير بالهاي قناري پنهان كرده باشد با دست زدن به بدن پرنده ، قناري ناراحت شده و عكس العمل شديدي از خود نشان ميدهد.
كنه قناري فقط شبها در موقع تاريكي قناري را راحت ميگذارد و از بدن آن دور مي شود. براي پي بردن به وجود آن در قناري ، بايد شب هنگام يك پارچه سفيد بسيار تميز را روي قفس قناري بكشيد و صبح خيلي زود قبل از طلوع آفتاب آنرا برداريد. زيرا كنه به محض روشن شدن هوا دوباره به بدن قناري حمله مي كند و شروع به مكيدن خون قناري مي نمايد. اگر اين پارچه سفيد را به دقت نگاه كنيد ميتوانيد كنه ها را كه به اندازه يك دهم ميلي متر هستند و به رنگ قرمز مي باشند را ببينيد.
درمان: براي از بين بردن كنه ها از روي پارچه بايد آن را در محلول قوي كلراكس Chlorax فرو ببريد و يا با يك اطوي بسيار داغ روي پارچه را اطو كنيد. براي از بين بردن كنه روي بدن قناري بايد از داروي مخصوص ضد كنه يا داروي د.د.ت استفاده نمايي.
داروي ضد كنه يا ضد شپشه بايد با دقت به تمام بدن و زير بالهاي قناري ماليده شود و پرنده را به يك قفس تمييز و ضد عفوني شده منتقل كرد و قفس آلوده را با آب بسيار داغ شتشو داده سپس با استفاده از داروي د.د.ت آنرا ضد عفوني كرد.
ضد عفوني كردن پرنده بايد صبح زود انجام شود تا در هنگام شب كه پرنده سر خود را بين بالها قرار ميدهد دچار مسموميتي نشود. ضد عفوني كردن قفس نيز بهتر است بعد از غروب آفتاب انجام شود تا اين حشرات موذي از مخفيگاه هاي خود بيرون آمده باشند.

ليستريوز( listeriosis )

اين بيماری دراثر باکتريی بنام ليستريامونوسيتوژنز بوجود آمده و در بسياری از انواع پرندگان و پستانداران ايجاد عوارض می کند . ولی در بين پرندگان , قناری نسبت به اين بيماری حساس تر است . انسان نيز نسبت به اين باکتری حساس بوده و گاهی دچار مننژيت می شود . معمولا باکتری از راه دهان وارد بدن شده و بيماريزا می گردد . خوشبختانه نسبت به انواع ضدعفونی کننده های رايج حساس می باشد و به سرعت از بين می رود . اين بيماری در شکل حاد موجب تلف شدن پرنده ظرف مدت يک تا دو روز می شود . در مواقعی که دوره بيماری طولانی تر می شود , عوارض عصبی مانند لرزش و پيچش گردن و فلجی نيز بروز می کند .

طاسي:
اين پيشامد را نميتوان جزء بيماريها برشمرد زيرا ريزش پرهاي قناري كه معمولا در اوايل زمستان پيش مي آيد در اثر سوء تغذيه و نرسيدن بعضي مواد معدني به پرنده بوجود

ميآيد.
درمان: ماليدن وازلين گليسيرين بر روي سر پرنده. اما بهترين دارو لوسيون پ.ث.ف مي باشد . اين دارو علاوه بر ضد عفوني داخلي پرنده براي سرعت رشد پرهاي قناري نيز بسيار مفيد است. از هويج رنده شده و سبزيجات تازه نيز بايد حداقل هفته اي دو بار به پرنده داده شود.

بيماری اريزيپلاس ( erysiplas )

اين بيماری در اثر باکتريی به نام اريزيپاوتريکس ايجاد می شود .خوک و بوقلمون حساس ترين حيوانات نسبت به اين باکتری می باشند ولی در قناری نيز اين بيماری مشاهده می شود . در انسان نيز گاهی اين باکتری در اثر ورود از راه زخم های پوستی موجب واکنشهای موضعی می شود . جوندگانی مثل موش يا حشرات گزنده نيز می توانند عامل بيماری را منتقل کنند . معمولا باکتری به طور آزاد در خاک مرطوب و يا آب های راکد کم عمق وجود داشته ئ تکثير پيدا می کند . در مجموع اين بيماری برای قناری خطر جدی ندارد و راه انتقال آن از طريق دهان است . معمولا علائم بيماری شامل بی اشتهايی - کز کردن - ضعف و اسهال سبز متمايل به زرد می باشد که خيلی سريع منتهی به مرگ می شود .

ورم زير شكم:
علت: اين بيماري در اثر مصرف غذاهاي تحريك كننده و يا خوردن غذاهاي فاسد و مانده توليد مي شود . در اين بيماري زير دل پرنده ورم مي كند و رنگ پوست موضع ورم كرده در موارد خفيف آن بي رنگ و در موارد سخت و شديد آن تيره مايل به سياهي است.
درمان: قرار دادن پرنده در قفس تميز و گرم و دور از صداهاي مزاحم . بايد به قناري تريد شير با نان كه مقداري كربنات دوبيسموت در آن ريخته شده باشد داده شود. اگر اين بيماري همراه با يبوست نيز باشدبايد اول يك قطره روغن زيتون به حلق پرنده چكانده شود. همين كه آثار بهبودي در پرنده مشاهده شد بايد يك شربت مقوي مانند شربت هيپوفسفيت به آب آشاميدني پرنده اضافه كرد. در اين موقع دادن تخم كلم خيس كرده كه دانه خشخاش روي آن پاشيده شده باشد براي قناري بيمار غذاي مناسبي است.

بيماری های مايکوپلاسمايی ( mycoplasmosis )

عامل آن مايکوپلاسما می باشد که از نظر طبقه بندی پست تر از باکتری ها قرار می گيرد و فاقد ديواره سلولی بوده ولی در روی برخی از محيط های کشت آزمايشگاهی رشد می کند . در مقابل ضدعفونی کننده ها ی مختلف و خشکی محيط بسيار حساس بوده و ظرف چند ساعت در محيط خارج از بدن موجود زنده از بين می رود . بدين خاطر برای انتقال اين بيماری نياز به تماس نزديک بين پرنده آلوده با پرنده حساس می باشد . این ميکروب از طريق تخم نيز منتقل شده و در بين آنها ايجاد مرگ و مير می کند . معمولا برای بيماريزا شدن نياز به عوامل مستعد کننده ای مثل ساير ويروس ها و باکتری ها دارد . علائم بيماری شامل مشکلات تنفسی - خرخر کردن - آبريزش از چشم و بينی تورم مزمن ملتحمه چشم و سينوس تحت چشمی و مفاصل می باشد .در جوجه ها نيز موجب افزايش مرگ و مير می گردد .

غش و بيهوشي:
اين حالت بيشتر براي پرندگاني به وجود مي آيد كه عادت به زندگي با انسانها را ندارند و اغلب در موقع تغيير قفس از ترس مبتلا به غش مي شوند. بعضي اوقات نيز در اثر يك ضربه ناگهاني و شديد و يا بر اثر تابش مستقيم نور شديد و يا آفتابزدگي پيش مي آيد. اين حالت بيشتر در موقع تولك و يا در روزهاي خروج از تولك اتفاق مي افتد. بنابراين بهتر است پس از دوران تولك براي تعويض و جابجايي قفس قناري دقت زيادي شود.
درمان: اگر حالت غش براي قناري اتفاق افتاد بايد به ملايمت آب سردي به روي سر و گردن قناري پاشيد و سپس اطراف قفس را پوشانيد و آنرا در جاي نسبتا گرمي قرار داد تا به تدريج قناري به حال عادي باز گردد. در بعضي موارد ممكن است غش موجب بروز آثاري چون فلج پا يا بال قناري گردد در اين موارد بايد فورا يك قطره الكل رقيق طبي در حلق قناري چكانيد كه اغلب نتيجه مطلوبي ميدهد. همواره بايد سعي كرد تا مانع بروز عواملي كه ميتواند موجب بروز غش در قناري شود را برطرف كرد زيرا تكرار غش در نوبتهاي بعدي بسيار خطرناك هستند.

زخم پا :
اين بيماري در اغلب موارد در پرندگان جوان به علت ساييده شدن كف پاي آنها كه داراي پوستي بسيار نازك است به چوبهاي نشيمن سفت و مدور بوجود مي آيد. بهتر است چوب نشيمن قناريهاي جوان داراي رويه اي مسطح بوده و از چوب نرم ساخته شود. در موارد بروز زخم پا بايد در وسط رويه چوب نشيمن شياري ايجاد كرد تا از تماس زخم پا با سطح چوب جلوگيري كرد. در صورت بي توجهي به اين بيماري ، زخم پاي پرنده به ميخچه تبديل شده و بتديرج اعصاب انگشتان پرنده از كار مي افتند .
زخم پا در اثر رعايت نكردن نظافت قفس قناري نيز بوجود مي آيد . كثافات موجود در قفس به كف پاي قناري چسبيده و با از بين بردن قشر خارجي پوست پاي پرنده موجب توليد زخم ميگردد. در بعضي مواقع نيز پشه ها باعث تورم و زخم پا و ساقهاي قناري مي شوند كه در چنين مواردي بايد شبها به دور قفس قناري پشه بند كشيد.
درمان: براي معالجه زخم پاي پرنده بايد محل زخم را با آب نيم گرم شست و يد بسيار رقيق به آن ماليد. درمان اين بيماري مانند درمان فلس پاي مي باشد.

بيماري درد چشم:
اين بيماري مسري مي باشد و بايد پرنده بيمار را از ساير پرندگان جدا كرد. چشم درد ميتواند به علت سرماخوردگي و يا تماس چشم پرنده با چوب نشيمن كثيف يا چيزهاي آلوده و يا به علت يك بي نظمي داخلي و وجود عفونت در خود چشم بوجود آمده باشد و نبايد نسبت به آن بي اعتنا بود.
علايم: جراحات پلك ها ، خارج شدن مايع و قي از چشمها ، پلك هاي بهم چسبيده.
علل بيماري: جريان هوا ، اتاق پر دود ، ميكروب
مداواي بيماري: استفاده از قطره هاي شستشو دهنده چشم مانند : آب بور ، محلول بابونه و پمادهاي آنتي بيوتيك
روش ديگر اينكه چشم پرنده را با استيد بوريكي كه براي چشم انسان تهيه كرده اند بشوييد سپس محلول ۱۰% آرژيرول به داخل چشم بريزيد اين محلول بايد تازه و مطمئن باشد . ميتوان به جاي آن نيز يك قطره روغن كرچك به چشم پرنده بريزيد كه جانشين خوبي براي آرژيرول مي باشد.
روش ديگر : ابتدا چشم قناري را با يك قطعه پنبه استريل آغشته به اسيد بوريك شست و شو داده سپس روغن پنسيلين مخصوص چشم را به چشم پرنده بماليد. اين كار چند روز بايد ادامه يابد.

عفونت روده:
علايم : پاشيده شدن فضله به بيرون در حاليكه به رنگ سبز مي باشد .
مداواي بيماري: گرما ي محيط نگهداري پرنده بيمار بين ۳۰ تا ۳۲درجه باشد. تاباندن نور مادون قرمز ، استفاده از چاي معمولي ، ذغال پرنده . در صورت وجود زخم هاي ويروسي ، استفاده از انتي بيوتيك ها يا سولفوناميد مؤثر است.

اسهال:
علايم: فضله آبكي ، كثيف بودن اطراف مخرج ، كم اشتهايي و بي تفاوتي نسبت به محيط اطراف.
علل بيماري: ترس و هيجان ، جريانات متغيير هوا ، تغييرات شديد دما ، خوراك فاسد.
همچنين مصرف غذاهاي مانده و كثيف توسط پرنده مي باشد مانند دانه هاي كپك زده و مانده. آب كثيف و سبزيهاي ترشيده يا مرطوب.
 
چاقي:
علايم: سنگيني ، عدم علاقه به پرواز ، تنفس شديد ، وجود مشكلاتي در موقع تولك
علل چاقي: تغذيه غلط ، وجود بيش از اندازه دانه هاي پر چربي مانند تخم آفتاب گردان ، شاهدانه و دانه كتان در رژيم غذايي قناري
مداواي چاقي: تغذيه پرنده با خوراك هايي همچون ارزن ، ميوه و سبزي . پرواز دادن پرنده در محيطي همچون پاسيو يا اتاق به صورت روزانه
توجه : مبارزه با چاقي قناري توسط گرسنگي دادن با آن امري اشتباه است كه ميتواند مشكلات جدي اي را براي پرنده به همراه داشته باشد.

بيماريهاي پا :
علايم : ظاهر شدن لايه سخت بر روي پا و انگشتان ، وجود پينه در پاها و توجه بيشتر پرنده به ناحيه پاها
علل بيماري: رعايت نكردن بهداشت در محل نگهداري پرنده مخصوصا كثيف بودن ميله هاي نشيمن پرنده
مداوا: پينه ها را بايد با آب گرم و يا محلول بابونه با احتياط شتشو داد و سپس به ميزان كم پماد كامازول يا پني سيلين ماليده شود. كف قفس پرنده نيز بايد مخلوطي از ماسه و خاك قرار داده شود.

جذام پرنده:
علايم: تنگي نفس ، اسهال ، تب ، كم اشتهايي ، فلج ، گرفتگي عضلات ، تورم پلكها ، و در نهايت تلف شدن پرنده پس از چند روز
علل بيماري: اين بيماري ويروسي مي باشد و قابل انتقال از ساير حيوانات خانگي و وحشي
مداواي بيماري: دور كردن پرنده از ساير حيوانات

آبله قناري:
علايم: وجود نقطه هاي كوچك سفيد و زرد رنگ بر روي سر و سينه ، زير بالها و روي انگشتان پرنده. تنگ نفس شديد ، خارج شدن مايع لزج از بيني ، ظهور جوش هاي سفيد بر روي زبان و داخل منقار.
علل بيماري: اين بيماري ويروسي مي باشد و قابل انتقال از ساير حيوانات
مداواي بيماري: در اين مورد بهتر است از واكسن هاي پيشگيري براي جلوگيري از ابتلا پرنده استفاده شود . تمييز نگهداشتن محل نگهداري پرنده.

بيماري كوكسيدين:

علايم بيماري: سستي ، كم اشتهايي ، اسهال
علل بيماري : اين بيماري ويروسي مي باشد. قدرت تكثير اين ويروس در تابستهاي گرم و مرطوب در محل نگهداري پرنده كه نظافت در آن رعايت نشود ، زياد است. وجود اين ويروس را با آزمايش فضله پرنده ميتوان دريافت.
مداواي بيماري: اضافه كردن سولفوناميد يا فوراسوليدون به آب آشاميدني پرنده بيمار.

گرفتگي مجراي تخم گذاري پرنده:
علايم: قناري ماده با پرهاي پف كرده بي تحرك مي ماند و معمولا پس از چند ساعت تلف خواهد شد.
علل : احتمالا پرنده قادر به دفع تخم آماده از مخرج نمي باشد. ماده هاي جوان اغلب دچار اين ناراحتي مي شوند. در بعضي مواقع نيز پوسته تخم تشكسل نشده و موجب اين عارضه مي شود.
مداواي بيماري: ماليدن يك قطره خوراكي مايع در داخل و اطراف مخرج و گرم نگهداشتن پرنده. ماساژ نرم و با احتياط اطراف مخرج.
توجه: هيچگاه نبايد پوسته تخم را به طرف داخل بدن پرنده فشار داد.

بيماري ميلبه:
علايم : خواب ناآرام ، تمييز كردن و جستجوي دائم پرها ، ضعيف شدن پرنده.
علل بيماري : وجود جانور كوچكي به نام ميلبه قرمز (شپشك) . اين بيماري قابل انتقال از ساير پرندگان به يكديگر است. ميلبه به دو صورت است : ميلبه قرمز كه تنها شب ها به پرنده حمله مي كند